شاید این دعا بر زبان خیلی از ماها جاری میشه 

اللهم ارزقنا توفیق شهاده فی سبیلک 

دعا میکنیم که در راه خدا شهید بشیم ولی کاش بیشتر به شهادت فکر کنیم تا خواستنش 

اینطوری بهتر  وشاید زودتر میتونیم بهش برسیم 

وقتی میبینیم بزرگانی همچون حاجی داداش من شهید شدن  ، یهتره به این فکر کنیم که چطوری رفتار کردن چه عملی انجام دادند که شهید شدن  احتمالا کتابهایی در رابطه با اسرای جنگی 8 سال دفاع مقدس رو مطالعه کردین . اونجاست که متوجه میشیم شهدا چه سختیهایی رو تحمل کردن . چطوری در سختی ها و شرایط بد پیش قدم بودن . چطوری خودشون رو وقف بقیه میکردن . چطوری از خواب و خوراک خودشون میزدن تا دیگری راحت باشه . تا چند روز می شد آب بهشون نمی رسید . بهترین و اشرافی ترین غذایی که بهشون می رسید تن ماهی بود شاید .....

وقتی  تو عملیات به یه جایی میرسیدن که گل و لای بود یکی دراز میکشید رو زمین که بقیه از روی اون رد بشن و تو گل گیر نکنن و وقتی بچه ها ناخواسته پاشون رو میذاشتن رو زخم گلوله ای که بهش خورده بود دهنش رو از گل پر میکرد تا صداش در نیاد و بچه ها بتونن رد بشن ....

وقتی شب بود و پشه بچه ها رو اذیت میکرد یکی شون بلند می شد و می ایستاد و با چفیش بقیه رو باد میزد تا راحت تر بخوابن

شهدا از خود گذشتن رو خوب بلد شده بودن 

و حتما کسی که از خود گذشتگی رو حفظه از دیگران هم گذشتن براش مث آب خوردنه 

منی که دعا میکنم شهید بشم 

آیا میتونم مثل اونا رفتار کنم؟

تو خونه ....

دانشگاه....

حوزه ....

محل کار....

وحتی فضای مجازی... .

اگه یه روزی ازبیرون  خسته و کوفته برگردیم و ببینیم مادرمون غذایی درس نکرده و بگه فقط نون خشک داریم میتونیم بخوریم؟ . عکس العملمون چیه؟

وقتی ببینیم خواهرمون کاراش رو نکرده و ما مجبوریم کارای اونو هم بکنیم عکس العملمون چیه؟

من یه جایی شنیدم اگه نمی تونی پرهیزکار بشی لااقل خودت رو شبیه پرهیزکاران کن 

                            اگه نتونستی شهید بشی  لا اقل خودت رو شبیه شهدا کن 

کد آمارگیر